วันนั้น...คือวันที่ความเป็นนิรันดร์ของเจ้าสิ้นสุดลง...เจ้าจะแก่และตายตามสภาพ
ทุก ๆ วัน ลูกกวาดมักจะชวนเพื่อน ๆ มานั่งล้อมวงฟังนิทานเคล้าเสียงคลื่นที่ริมหาด เด็ก ๆ ทุกคนรักลูกกวาดเช่นเดียวกับที่ลูกกวาดรักพวกเขา รอบวงนิทานจึงเต็มไปด้วยความฝันที่แสนสุข จวบจนกระทั่งวันหนึ่ง ลูกกวาดจำต้องลาจากเพื่อน ๆ เพื่อตามคุณพ่อคุณแม่เข้าไปอยู่ในตัวเมือง ความสุขรอบวงนิทานจึงสิ้นสุดลงพร้อม ๆ กับหยาดน้ำตาของเด็ก ๆ ที่เอ่อล้นออกมาด้วยความอาลัยรัก
แต่ข้าก็ยังอยากเห็นรอยยิ้มของเขา...ข้าอาจเป็นคนอ่อนแอในสายตาของท่านอย่างไรก็ตาม
ทั้งสองได้สาบานว่าแม้ความตายก็มิอาจจะพรากรักอันแสนจะมั่นคงนี้ลงได้
ในชีวิตของเรามีหลายช่วงต่อหลายช่วงที่เราคิดว่าเรารักใครสักคนมากมายเหลือเกิน
หนูตัวหนึ่งวิ่งเที่ยวเล่นไปตามเส้นทางเสด็จของพระราชา...อ่านต่อ
สำหรับเจ้าหญิงองค์ที่สอง เจ้าชายไม่ปฏิเสธว่าพระองค์ทรงชื่นชมในอัจฉริยภาพของเจ้าหญิงผู้ชาญฉลาด แต่หากเจ้าชายสามารถเลือกได้ พระองค์ทรงต้องการที่จะเป็นเพื่อนกับเจ้าหญิงมากกว่าที่จะให้เจ้าหญิงเป็นภรรยาของพระองค์
นิทานอีสปเรื่อง : หมาป่ากับเด็กซุกซน
นิทานแสนสนุก นิทานเพื่อนและมิตรภาพ หนูกับช้าง
นิทานแสนสนุก นิทานรักของสองเรา นิทานเพื่อนและมิตรภาพ หนูกับช้าง
นิทานเรื่อง สาวน้อยกับเจ้าชายในฝัน
สิงโตตัวหนึ่งได้ออกไปล่าเหยื่อพร้อมกับสุนัขจิ้งจอก และหมาป่า...อ่านต่อ
นิทานเจ้าชายเจ้าหญิง เจ้าหญิงผู้เมตตา
ท้ายที่สุด ตัวละครหลัก หรือ พระเอกนางเอกของเรื่อง จึงลงตัวที่ เจ้าหญิงขี้อาย (ที่ขี้อายจนไม่กล้าพูดไม่กล้าเผชิญหน้ากับเจ้าชาย) และเจ้าชายที่หูเพี้ยน ฟังอะไรก็เพี้ยนไปหมด